S4A11 Torenmuseum Valkenburg

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In deze zomerspecial van 'De Limes leeft!' reis ik langs de Limes in Zuid-Holland. Ik bezoek de locaties van de serie-expositie 'Goden, Gemmen en Geluk'. Vanaf Katwijk neem ik de bus naar Valkenburg. Ik stap uit bij de N206 en loop direct tegen een visualisatie van de Romeinse Limesweg. Na een kwartiertje wandelen loop ik door de hoofdpoort van het Castellum, die in de straat is gevisualiseerd. Het museum ligt bovenop het Castellum. Ik spreek met Gerrit Russchenberg van de Vereniging Oud Valkenburg.

De poort van de Castra (foto: ADC-Archol)

Drie jaar geleden was ik voor het eerst in Valkenburg. Ik had de verhalen gehoord over de spectaculaire vondst van het legioenskamp van Caligula en natuurlijk was ik bekend met het Castellum dat door Van Giffen is opgegraven. Ik sprak met Wouter Vos die op dit moment weer betrokken is bij opgravingen in Valkenburg. Ook nu worden er weer bijzondere vondsten gedaan. Mocht je de afleveringen van ‘De Limes leeft! met Wouter Vos hebben gemist, luister ze dan zeker terug.

Aflevering over Romeins Valkenburg met Wouter Vos / Aflevering over het legioenskamp in Valkenburg met Wouter Vos.

Torenmuseum Valkenburg

Dit keer ben ik in Valkenburg vanwege de gemmententoonstelling. In het museum zijn maar liefst zes gemmen te zien, waarvan de helft in een zegelring. Alle vondsten zijn gedaan in Valkenburg zelf. Het museum werkt samen met het Rijksmuseum van Oudheden en het Provinciaal Archeologisch Depot in Zuid-Holland. De gem die voor de serie-expositie is uitgekozen toont de god Silvanus met een snoeimes in zijn hand.

Vereniging Oud Valkenburg

De tentoonstelling is natuurlijk de aanleiding van mijn bezoek, maar ik ben vooral benieuwd naar de activiteiten van de vrijwilligers van de Vereniging Oud Valkenburg rondom het Romeinse verleden. Ik spreek met penningmeester Gerrit Russchenberg en het wordt me al snel duidelijk dat er plannen genoeg zijn. Gerrit vertelt met name vol enthousiasme over het belang om de jeugd aan te spreken. Zij zijn de toekomst. Er worden lesbrieven geschreven. Basisscholen en middelbare scholen bezoeken het museum voor de lokale geschiedenis of specifiek voor de Romeinse geschiedenis. Daarnaast wordt er een lesplan ontwikkeld om de volledige geschiedenis van Valkenburg beschikbaar te maken voor het onderwijs.

Buitenmuseum

In het Torenmuseum is de vaste collectie te zien, met veel ruimte voor de Romeinse geschiedenis. Het Romeinse verleden ligt echter nog letterlijk onder de grond. De vereniging heeft daarom de wens om een compleet buitenmuseum te ontwikkelen met ondersteuning van de Provincie Zuid-Holland. Stap voor stap worden er visualisaties gerealiseerd. Rond het museum zijn de contouren van het Castellum al zichtbaar gemaakt in de straat. Bij de ingang staan palen waarin replica’s van bijzondere vondsten zijn gegoten. Twee van deze palen moeten bij de visualisatie van de Limesweg komen. Daar zijn namelijk ook een aantal bijzondere dingen gevonden. Een daarvan is een beeld van Hercules dat in het Rijksmuseum van Oudheden staat. Op dezelfde plek is daarnaast een bronzen model van een wachttoren gepland.

Diorama’s

Natuurlijk is er de belangrijke vondst van de Castra, het legioenskamp dat een paar jaar geleden op de locatie van het vliegveld is gevonden. Er worden verschillende diorama’s gemaakt om zichtbaar te maken hoe het er heeft uitgezien in de Romeinse tijd. Beneden staat al een voorbeeld van de poort van de Castra.  Een ander diorama toont een grafritueel. Het is wetenschappelijk onderbouwd, het is samen met de deskundigen ontwikkeld. Het wordt een serie van vijf.  Tenslotte wil de vereniging graag bereiken dat in de nieuw te bouwen wijk het Romeinse verleden van de Castra zichtbaar wordt gemaakt.

Diorama van de poort van de Castra ontwikkeld door Kobalt.

Meer weten over de Romeinen?

10 mei 1940

Zonder oorlog geen Romeinen vertelt Gerrit me. Dat moet hij me toch even uitleggen. Het begin van de oorlog is voor de Valkenburgse bevolking rampzalig geweest. Bij Valkenburg wordt voor het uitbreken van de oorlog gewerkt aan een vliegveld. Dit wordt een doelwit voor de Duitsers. De Duitsers nemen Valkenburg in en vanaf dat moment wordt het dorp dagenlang onder vuur genomen door het Nederlandse leger. Er vallen daardoor veel burgerslachtoffers. Een groot deel van het dorpscentrum van Valkenburg wordt door oorlogshandelingen verwoest. Door deze gebeurtenissen komt een deel van de Valkenburgse dorpsheuvel tijdelijk vrij van bebouwing en toegankelijk voor systematisch oudheidkundig bodemonderzoek op grote schaal door de Groningse Van Giffen. Op 15 april 1941 wordt de eerste proefpunt aangelegd. Al vrijwel meteen vinden de archeologen resten van het Castellum. Ook in 1942 en 1943 doet Van Giffen archeologisch onderzoek naar het Castellum in Valkenburg

Meer over de Tweede Wereldoorlog in Valkenburg:

https://oudvalkenburgzh.nl/historie/aanleg-van-het-vliegveld-deel-1-uit-artikelenreeks-in-zicht-op-valkenburg/

https://oudvalkenburgzh.nl/historie/het-dorp-10-15-mei-1940-deel-2uit-artikelenreeks-in-zicht-op-valkenburg/

https://www.historischnieuwsblad.nl/valkenburg-in-mei-1940/

Deze zomerserie is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van de Provincie
Zuid-Holland.

S4A10 Katwijks Museum

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In deze zomerspecial van 'De Limes leeft!' reis ik langs de Limes in Zuid-Holland. Ik bezoek de locaties van de serie-expositie 'Goden, Gemmen en Geluk'. Vandaag reis ik met de trein en bus naar het uiterste westen van de Neder-Germaanse Limes. Eeuwen geleden was vanuit Katwijk het mythische fort de Brittenburg nog te zien. In het Katwijks Museum spreek ik met collectiebeheerder Greet van Duijn. Het speerpunt van het museum is de kunstenaarskolonie van een eeuw geleden. Wat betreft de Limes en de Romeinen, zijn ze in het museum het meest trots op hun versie van de Peutingerkaart.

Prent van de Brittenburg in het Katwijks Museum

Het is alweer vijf jaar geleden dat ik het Katwijks Museum bezocht. Het was mijn eerste seizoen van ‘De Limes leeft! en ik had hier meteen een geweldig onderwerp te pakken: De Brittenburg! In het museum was een tijdelijke tentoonstelling over dit mythische bouwwerk dat in zee is verdwenen en eeuwen geleden voor het laatst is gezien. Auteur Tom Buijtendorp nam me mee in deze cold case van de archeologie. Hij weet als geen ander een spannend verhaal te maken aan de hand van archeologische bewijzen. Luister hier de aflevering over de Brittenburg.

De eerste bewoners

Katwijks Museum

Het Katwijks Museum is een voormalige rederswoning van de familie Meerburg, een van de belangrijkste redersfamilies in Katwijk. Later is het ook een belangrijke familie van bestuurders geworden.  Er is nu nog steeds de jaarlijkse Meerburgprijs. Het gebouw is ontworpen door de regionaal bekende architect Jesse. In onder andere Rijnsburg, Valkenburg, Katwijk, Leiden en Oegstgeest zijn bouwwerken van hem te vinden, met een aantal karakteristieke kenmerken die ook in het museum herkenbaar zijn. Nadat de familie Meerburg het pand verlaat, wordt het een politiebureau. Op dat moment komt er een aanbouw bij. Uiteindelijk is het een museumgebouw geworden en zijn er nog eens twee aanbouwen bij gekomen. Het is dan ook een leuke wirwar van kamers en ruimtes om door te dwalen. Greet weet me uiteraard precies te vertellen welk deel bij de originele woning hoort en wat de typische kenmerken van Jesse zijn. Verschillende ruimtes in het museum geven een mooi tijdsbeeld. Sommige kamers zijn origineel, andere ruimtes en soms complete woninkjes zijn in zijn geheel ingebouwd in het museum. Het doet bijna denken aan het Openluchtmuseum.

Greet is duidelijk trots op de collectie van het museum. Vol enthousiasme toont ze me de tentoonstellingen en wijst me op de topstukken van het museum. Er zitten prachtige schilderijen bij van de kunstenaarskolonie, die een mooi beeld schetsen van Katwijk aan Zee. Er zijn werken van beroemde schilders als Toorop en Van Goyen. Op veel van de schilderijen pronkt de Andreaskerk, het icoon van Katwijk. Het is dat ik nog naar Valkenburg moet, want in dit museum kun je uren ronddwalen.

Schilderij van E.F. Neumann

Katwijk in vogelvlucht

Tijdens het interview zitten we op de zolder van het museum, op de afdeling Katwijk in vogelvlucht. Hier wordt de belangrijkste geschiedenis van Katwijk getoond. Het begint bij de Romeinen en eindigt in het heden bij de parkeergarage in de boulevard die tegelijkertijd zeewering is. Veel onderwerpen horen bij het leven aan de kust. Het gaat over kustbescherming, zoutziederij, uitwaterende sluizen en badcultuur.

tijdelijke tentoonstelling

De tijdelijke tentoonstelling gaat over 200 jaar KNRM. Op 13 locaties in heel Nederland is een tentoonstelling georganiseerd. Deze tentoonstelling gaat over het Redstation Katwijk, het oudste station van de kust. Dit wordt gecombineerd met romantische schilderijen van strandingen, stormen en reddingen. Deze tentoonstelling staat tot eind augustus.

Een portrettenserie van de hedendaagse vrijwilligers van het KNRM.

De volgende tijdelijke tentoonstelling zal gaan over textiel. Er wordt samengewerkt met een eigentijdse beeldhouwer in textiel, Anneliet van Beelen, in combinatie met de klederdracht collectie. Er wordt een wedstrijd georganiseerd voor textielkunstenaars over rouwsieraden. De inzendingen worden eveneens getoond. Deze tentoonstelling is te zien van september tot en met december 2024.   

Meer weten?

Deze zomerserie is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van de Provincie
Zuid-Holland.

S4A12 Achter de schermen bij de Gemmententoonstelling

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In deze zomerspecial van 'De Limes leeft!' reis ik langs de Limes in Zuid-Holland. Ik bezoek de locaties van de serie-expositie 'Goden, Gemmen en Geluk'. Als afsluiting van deze bijzondere serie spreek ik met de bedenkers en makers van de tentoonstelling Tom Hazenberg en Patricia Pol. Deze tentoonstelling is het startpunt van een groter project om de tentoonstelling verder langs de Limes te brengen en onderzoek te doen naar de betekenis van gemmen langs de Limes.

Gemmen in de serie expositie

Zegelring Mars, Huygens Museum

Waar komen de gemmen vandaan? De kern van het project is dat gemmen meer zijn dan alleen een mooi object. Het gaat om de context waarin ze zijn ontdekt en welk verhaal dat vertelt.  Daarom was het uitgangspunt dat elke unit zijn eigen gem presenteert. Op sommige locaties lukt dat heel goed. Forum Hadriani in Voorburg heeft een mooie collectie en een bijzondere geschiedenis. Er is een grote opgraving geweest van de haven. Daar is een hele mooie Mars gevonden. Forum Hadriani was natuurlijk de hoofdstad van de Cananefaten en een grote havenplaats. Het zou mooi zijn als bij toekomstig onderzoek blijkt dat het een wat ander karakter heeft dan een civiel gebied of een militair gebied.

In Valkenburg zijn zo’n twintig gemmen gevonden. Daarvan hangen er zes in het Torenmuseum, een deel in ringen gevat. Een is er daarvan uitgelicht als focusgem, namelijk Silvanus met snoeimes. In Leiden Roomburg bij Castellum Matilo zijn een stuk of twaalf gemmen gevonden in het Kanaal van Corbulo.

Zegelring offerende vrouw Pleisterplaats Albaniana

In het centrum van Alphen aan den Rijn zijn ook een aantal gemmen gevonden. Het mooie daar is dat de focusgem uit een zone net buiten het castellum komt, waar ook de Venus van Alphen is ontdekt. Op de gem staat bovendien een offerende vrouw. De vraag is dan ook of er iets meer aan de hand is geweest op deze locatie, zoals een tempeltje.

In Zwammerdam zijn drie gemmen ontdekt bij de opgraving van Haalebos. Deze waren niet beschikbaar voor de expositie. Het leuke is dat er nu een gem is geleend van een detectoramateur. Dankzij het project heeft bovendien iemand zich gemeld die op het terrein van Ipse de Bruggen een gem heeft gevonden. Die was nog niet bekend en is nu aan de collectie toegevoegd.

Zegelring zittend persoon Historisch Museum Hazerswoude

In Hazerswoude zijn twee gemmen ontdekt tijdens de opgraving van Vestigia. Een detectorzoeker heeft een gem gevonden in Hazerswoude en die is bij de opening van de tentoonstelling gepresenteerd.

Bodegraven en Leiderdorp zijn voorzien door gemmen van andere locaties. Ook in Katwijk is er helaas geen gem bekend. Hier ligt een gem uit het nabijgelegen Valkenburg.

In Nigrum Pullum, Hortus Populus en Groene Harthuys Bodegraven, zijn gemmen te zien uit de grote collectie gemmen die in de geluidswal van de N11 zijn ontdekt. Deze komen feitelijk uit de oeverzone van de Rijn bij Alphen aan den Rijn. In 20023/2004 is het zand daar gestort. Op deze plek zijn honderden Romeinse vondsten gedaan, die door detectorzoekers zijn gered. Zij hebben zelf voor een publicatie van de vondsten gezorgd en hebben bij dit project ook hun bijdrage verleend. Zij hebben hun gemmen uitgeleend voor de expositie.

Gemmen langs de Limes

Deze serie-expositie is zoals gezegd het startpunt van een groter project. Allereerst is het de bedoeling dat de expositie wordt herhaald in de provincie Utrecht en Gelderland en misschien zelfs in het Duitse gedeelte van de Neder-Germaanse Limes. Bij de expositie hoort een oproep aan detectorzoekers en amateurarcheologen om hun gemmen aan te melden voor de database, als het kan met de vindplaats. In Zuid-Holland is er een viertal nieuwe gemmen aangemeld. Een aantal van deze gemmen zijn zelfs te zien in de huidige expositie. De database is bedoeld als basis voor verder onderzoek naar de betekenis van de gemmen.

Onderzoek gemmen

In Zuid-Holland zijn er zo’n tachtig gemmen bekend in de context van de Limes en het Kanaal van Corbulo. Bij een aantal opgravingen zijn de gemmen gepubliceerd, zoals bijvoorbeeld bij Valkenburg Marktveld. Er is echter nog weinig betekenis aan gegeven. Het is de bedoeling dat archeologen samen met classici naar de database gaan kijken om te kijken welke nieuwe verhalen de database onthult. Dit als toevoeging op het verhaal van de Romeinen langs de Limes. Bij een groot deel van de gemmen in Zuid-Holland is de context bekend en kunnen ze redelijk worden gedateerd. Door te kijken naar materiaal is het wellicht mogelijk om herkomstgebieden of handel in beeld te brengen. Er zijn een heleboel vragen te bedenken bij het onderzoek naar gemmen. Wie maken de gemmen en gebeurt het in opdracht of kiest men uit een vast aanbod? Nemen soldaten ze mee ergens vandaan of kunnen ze de gemmen lokaal op de markt kopen? Zeker in combinatie met de inhoudelijke verhalen en de betekenis van de gemmen en ringen, is de hoop om de handel, transport en aan de andere kant het geestelijk leven van de bewoners langs de Limes in beeld te brengen.

Deze zomerserie is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van de Provincie
Zuid-Holland.

S4A9 Pleisterplaats Albaniana

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In deze zomerspecial van 'De Limes leeft!' reis ik langs de Limes in Zuid-Holland. Ik bezoek de locaties van de serie-expositie 'Goden, Gemmen en Geluk'. Gemeente Alphen aan den Rijn is rijk aan locaties waar je het Romeinse verleden kunt beleven. In het centrum van Alphen is een kleine tentoonstelling over de Limes in Erfgoedwinkel de Vergulde Wagen. De Historische Vereniging Alphen organiseert vanuit hier rondleidingen door Pleisterplaats Albaniana. Ik spreek met Han Hendrickx van de HVA.

Ongeveer een maand voor mijn afspraak met Han Hendrickx, is de Erfgoedtafel Limes van de provincie Zuid-Holland te gast in Alphen aan den Rijn. We krijgen een korte rondleiding door Pleisterplaats Albaniana en wat leuke ‘inside information’ van onder andere archeoloog Wouter vos en archeoloog Julia Chorus. Zij hebben hier indertijd het Castellum opgegraven. In deze blog zijn stukken informatie toegevoegd van de genoemde archeologen.

erfgoedwinkel ‘de vergulde wagen’

Ik ontmoet Han in de erfgoedwinkel en tevens het verenigingsgebouw van de Historische Vereniging Alphen. Boven in de kantine vertelt Han over Pleisterplaats Albaniana. Beneden bekijken we de vitrines met Romeinse vondsten en de gem van een offerende vrouw. Deze is door een lokale detectorzoeker gevonden buiten het fort op de locatie waar ook de ‘Venus van Alphen’ is gevonden. Deze vondsten maken nieuwsgierig naar het religieuze leven in Albaniana. Dit zou een mooi toekomstig onderzoek kunnen zijn. Een belangrijke bijvangst van deze expositie is dat andere detectorzoekers en amateurarcheologen worden geactiveerd om ook hun vondsten aan te melden. Zo zijn er nu een serie kledingspelden in bruikleen gegeven voor de Limes expositie.

wereldstad aan de limes

De gemeente Alphen aan den Rijn promoot zichzelf als ‘Wereldstad aan de Limes’. Het is met een knipoog, maar er zijn op de 17km langs de Rijn vele topvondsten gedaan en er valt veel te beleven. In het centrum, waar het daadwerkelijke Castellum Albaniana is opgegraven, was lange tijd niets te zien wat naar het Romeinse verleden verwijst. De laatste jaren is daar verandering in gekomen. Zo is er eind vorig jaar een bronzen maquette van de eerste houtbouwfase van Castellum Albaniana onthuld. In de bestrating zijn grote munten te zien van keizer Caligula en keizer Claudius die verwijzen naar de oprichting van het fort en sinds een paar maanden hangen er boven de winkelstraten grote platen met Romeinse voorstellingen.

bijzondere munten (door wouter vos)

Herdenkingsmunt vader van Caligula.

Een van de munten is een herdenkingsmunt van Caligula’s vader. Het is een hele beroemde munt die in alle forten wordt gevonden: Woerden, Alphen, Vleuten De Meern, Valkenburg, enzovoorts. Daardoor weten de archeologen dat ze in de periode van Caligula zitten. Daarnaast zijn er munten munten van Caligula zonder stempel. Het fort heeft tijdens de regeertijd van Caligula gefunctioneerd. Er zijn echter ook munten van Caligula met stempel. Nadat Caligula is vermoord, komen er munten van de nieuwe keizer Claudius. Die moeten echter nog geslagen en verspreid worden. De munten van Caligula circuleren nog. Daarom wordt er op die munten een klop gezet dat de munten nog ok zijn. Ook deze munten worden in de verschillende forten teruggevonden.

rondleidingen

Over de rondleidingen in Pleisterplaats Albaniana is goed nagedacht. Bezoekers beginnen in ‘De Vergulde Wagen’ waar de expositie is en waar je de echte Romeinse voorwerpen kunt bekijken. Vervolgens wandelt de groep naar het centrum. Ze steken de Oude Rijn over, waar nu een replica van een mijlpaal staat. Deze stond oorspronkelijk niet langs het water, maar langs de limesweg. Aan het water ligt het aanlegpunt van de Zwammerdamschepen op de originele plek waar de Rijn vroeger stroomde. De Rijn zag er toen heel anders uit. Tijdens de rondleidingen worden hiervan afbeeldingen getoond. In de stenen van de aanlegplaats staat een tekst van Tacitus gegraveerd. Deze natte en onbewoonbare uithoek van het rijk vonden de Romeinen helemaal niets. Op het Rijnplein aangekomen staat daar de maquette van de eerste houtbouwfase van Castellum Albaniana.

Adventskerk en beeld Venus van Alphen

Als je door de poorten van het Castellum kijkt, zie je de Via Albaniana lopen. Langs die weg lag de vicus. Rechts is de Adventskerk en daarvoor de kledingwinkel Sebastian. Daar was het badhuis. In het Archeon kun je dat in het echt beleven.

Voordat de Adventskerk werd gebouwd, hebben er nog twee kerken gestaan. Daarvoor was er een Germaans heiligdom, de fundamenten van het heiligdom zijn gevonden. Daar is eveneens het beeldje van de Venus van Alphen gevonden. Dit beeldje is te zien in Archeologiehuis Zuid-Holland. Daar is ook de poortsteen uit de derde periode van het Castellum te bewonderen. Oftewel wat je nu ziet in Alphen heeft een historie die teruggaat tot de Romeinen. Er zijn mooie paralellen te maken tussen de Romeinse winkels en werkplaatsen met het huidige Alphen aan den Rijn.

De maquette (door julia chorus)

Dit is een reconstructie van het oudste Castellum. Het hout is in de winter van 40/41 n.Chr. gekapt en meteen gebruikt. Zoals Wouter heeft verteld, zijn er verschillende munten van Caligula gevonden die het jaartal bevestigen. Het hout kwam uit deze omgeving. Door al het houtverbruik moet het landschap hier drastisch zijn veranderd, alle bomen zijn gekapt. Het fort was onderdeel van de plannen van Caligula om richting Engeland te trekken. Er was toen nog geen sprake van een grens. Grote delen van de barakken konden heel gedetailleerd worden onderzocht. Dit is de eerste maquette met een reconstructie van een zoden wal. Bij de opgraving zijn 3m lange liggende planken gevonden als basis voor de graszoden. Deze werden omgekeerd opgestapeld tot 3,5 tot 4 meter hoog. Specialisten denken dat de poortgebouwen wel 8 of 9 meter hoog moeten zijn geweest.

De rechter voorzone van het fort.

Op de plek van de maquette sta je waarschijnlijk net tussen de wal en de barakken in, in de rechter voorzone. Het Castellum lag dicht bij de Rijn. De huidige rivier is ongeveer op dezelfde plek gebleven. Alle gebouwen waren in deze fase van hout. Na de Bataafse opstand is er nog een houten fase geweest, maar wel een nieuw soort wal. . Deze zogenaamde bekistingswal is in het Archeon te zien. De barakken zien er eveneens anders uit. Uiteindelijk is een groot deel in steen herbouwd, zoals de muren en belangrijkste gebouwen. Veel gebouwen bleven echter van hout.

Opvallend aan Castellum Albaniana zijn de schuine lijnen. De omwalling heeft de vorm van een paralellogram en komt niet zo vaak voor. Het heeft waarschijnlijk te maken met een natuurlijke crevasse, een zijriviertje van de Rijn dat op deze plek heeft gelopen en waarlangs het fort is gebouwd. Het is interessant om te zien dat ze er niet voor hebben gekozen om iets verderop te bouwen waar een rechter en hoger gebied was. Het belangrijkste was duidelijk dat het fort tegenover de Aar lag, een zijtak van de Rijn. Het is een keuze die bij alle forten langs de Rijn is te zien. De bewaking van de rivier en bevaarbare zijtakken waren belangrijker dan het houden van droge voeten.

promotie van de limes

Han is niet alleen betrokken bij de Historische Vereniging Alphen, hij zit tevens in de Stuurgroep Pleisterplaats Albaniana. In die rol zoekt hij de verbinding met de andere Limeslocaties in Alphen aan den Rijn en daarbuiten. Han vertelt me over wandel- en fietsroutes, vaarroutes en verschillende excursies. Op allerlei manieren wordt nagedacht over verbindingen. Verbinding tussen de verschillende Limeslocaties, verbinding met verschillende doelgroepen, maar ook verbinding met ander erfgoed. Zo is er een fietsroute over molens, waar Historisch Museum Hazerswoude wordt genoemd. Zo worden de mensen in het klein toch weer even aan de Limes herinnerd en worden ze misschien geprikkeld om hier een volgende keer iets mee te doen. Het is mooi en inspirerend om te horen hoe Han als verbinder te werk gaat. Ik ben benieuwd naar de toekomst.

Meer weten?

Deze zomerserie is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van de Provincie
Zuid-Holland.

S4A8 Groene Harthuys Bodegraven

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In deze zomerspecial van 'De Limes leeft!' reis ik langs de Limes in Zuid-Holland. Ik bezoek de locaties van de serie-expositie 'Goden, Gemmen en Geluk'. Na mijn bezoek aan de Hortus Populus in Bodegraven, ben ik nu in het centrum, waar het poortgebouw van een castellum is gevonden dat slechts kort zou hebben bestaan. In het Groene Harthuys spreek ik met John de Vries van de Historische Kring Bodegraven.

Romeinse vondsten bodegraven

John is een actieve vrijwilliger met een groot hart voor de Romeinse Limes. Ik sprak hem een aantal jaar geleden bij de Limestentoonstelling in Nigrum Pullum, waar hij op dinsdag vrijwilliger is. Daarnaast is hij vrijwilliger bij Operatie Zwammerdamschepen in Museumpark Archeon. Nu tref ik hem in zijn woonplaats Bodegraven. John neemt me mee door het centrum en laat me zien waar ze de Romeinen weer zichtbaar hebben gemaakt in het straatbeeld. Een aantal jaar geleden heeft hij bovendien een informatiebord gemaakt, zodat inwoners en bezoekers op het Romeinse verleden worden gewezen.

Vervolgens toont John me de locaties waar Romeinse vondsten zijn gedaan. We bezoeken de plek waar het poortgebouw is aangetroffen in 1995. Hier ligt nu een parkeerplaats. Dankzij deze vondst is de grootte van het oorspronkelijke fort goed in te schatten. Het gaat volgens John om eenzelfde afmeting als het fort in Zwammerdam. Tijdens de opgraving is een houten paal gedateerd op 61 na Christus. Archeoloog Julia Chorus, die zich heeft gespecialiseerd in de houten fasen van de castella, vermoedt dat het om een reparatiepaal van het fort gaat. Het fort zou van vroeger kunnen dateren, meer in de lijn van de omliggende forten. Volgend jaar is het dertig jaar geleden dat de het poortgebouw is gevonden. Een mooi moment om een heropgraving te doen, om nogmaals palen te kunnen dateren.

Volgens de informatie zoals die nu bekend is, zou het fort namelijk slechts acht jaar hebben bestaan, totdat het in 69 na Christus net als de andere forten in brand is gegaan tijdens de Bataafse opstand. Waarom het fort niet is herbouwd blijft de vraag. Misschien was de locatie toch niet geschikt, was er veel wateroverlast en zijn de resten van het fort verspoeld.

Locatie poortgebouw

eerste vondsten

Op de locatie van de huidige Albert Heijn stond vroeger een Katholieke jongensschool. Hier heeft amateurarcheoloog Kees Beunder, die John ook wel de nestor van de Bodegraafse archeologie noemt, in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw al veel Romeins aardewerk gevonden. Ook trof hij een zwarte laag aan, waarschijnlijk de brandlaag uit 69. Beunder is degene die heeft gesuggereerd dat er in Bodegraven ook een Romeins fort heeft gelegen. Bij werkzaamheden aan de riolering in de jaren zeventig aan de Oud-Bodegraafseweg zou Beunder houten eiken palen hebben gezien waarbij hij dacht aan damwandconstructie. De palen zijn echter nooit uitgegraven of gedateerd dus daar zal helaas geen duidelijkheid over komen.

In 1996 is er veel verspoeld hout teruggevonden op de locatie van de Albert Heijn. Sommige archeologen denken aan een legerbarak. Er is namelijk een zwarte plaat teruggevonden die zou kunnen wijzen op een open haard. De laatste visie is echter een fabrica of werkplaats, omdat de plaat te groot zou zijn voor in een soldatenbarak.

Tijdens de opgravingen in de jaren negentig is verder versierd pleisterwerk aangetroffen. Dit zou volgens John kunnen wijzen op een badhuis of herberg. Dit zou logisch zijn aangezien er zoveel losse vondsten zijn gedaan die dateren na 69.

Hopelijk is de opgraving volgend jaar succesvol en wordt er meer duidelijk over de leeftijd van het Romeinse fort in Bodegraven. Helemaal mooi zou zijn als in de toekomst nog andere resten van het fort naar boven komen.

Meer weten?

Deze zomerserie is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van de Provincie
Zuid-Holland.

S4A6 Stichting Mooi Matilo

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In deze zomerspecial van 'De Limes leeft!' reis ik langs de Limes in Zuid-Holland. Ik bezoek de locaties van de serie-expositie 'Goden, Gemmen en Geluk'. In het oosten van Leiden ligt park Matilo, waar de castellummuur zichtbaar is gemaakt door middel van een wal en zes moderne wachttorens. Onder de grond ligt het Unesco Werelderfgoed Castellum Matilo en het Kanaal van Corbulo. Stichting Mooi Matilo heeft een keet genaamd de Fabrica op de site om over deze bijzondere plek te vertellen. Ik spreek met Alexander Geertsema, voorzitter van de stichting.

park matilo

Al bij aankomst worden bezoekers geïnformeerd over het bijzondere park waar ze doorheen lopen en de rijke geschiedenis van de plek. Op allerlei manieren worden bezoekers herinnerd aan de Romeinse aanwezigheid. Over de Limesweg kom je het castellum binnen. Op de originele locatie van de ommuring is een wal en een zestal Romeinse wachttorens aangelegd. Als je midden in het park staat, krijg je een goede indruk van de grootte van het fort, al was deze in de Romeinse tijd natuurlijk volgebouwd. In de bakstenen weg lees je Limes. Ook over de beplanting rondom het fort is nagedacht. En dan zijn er nog de metalen sculpturen die her en der herinneren aan de Romeinen. Bezoekers die meer willen weten over de geschiedenis, kunnen elke zondagmiddag terecht bij de bouwkeet die tot Fabrica, oftewel Romeinse werkplaats, is omgedoopt. De Stichting Mooi Matilo heeft zo’n 10 vrijwilligers die de bezoekers van het park graag meer vertellen.

partners in park matilo

Stichting Mooi Matilo heeft verschillende partners waarmee ze het verhaal van deze bijzondere plek vertellen. Aan een zijde van het park zit een schooltuin complex. Daar is een Romeinse tuin bij die wordt onderhouden door Dorothee Olthof van Prae. Zo kun je ontdekken wat de Romeinen hier mee naartoe brachten, wat ze verbouwden en welke planten en kruiden ze gebruikten in de keuken en bijvoorbeeld om verfstoffen mee te maken. Meer richting de Rijn zijn de stadstuinen waar buurtbewoners hun groenten en fruit verbouwen. Zij hebben zich door de Romeinen laten inspireren. Verder zijn er enkele visualisaties die herinneren aan het kloostercomplex wat ook op deze locatie heeft gestaan en het Kanaal van Corbulo. De Romeinen vonden de tocht over zee gevaarlijk en hebben een kanaal gegraven tussen de Rijn en Maas. Deze ligt aan de stadskant van het Romeinse Castellum.

een romeinse dakpan in je tuin

De Fabrica is geen museum, dus de echte gem is hier niet tentoongesteld. Voor de gem met de drinkende paarden kun je naar het vlakbij gelegen Leiderdorps Museum. Toch kan de bezoeker wat echte Romeinse vondsten bekijken, zoals Romeinse scherven en sinds kort de Limeswegpaal uit Valkenburg die aan alle presentatie units zijn geschonken. Het bijzondere van wonen rondom een Romeinse site is dat er nog wel eens vondsten bij mensen in de achtertuin worden gedaan. Pas kwam een meneer met een groot stuk Romeins dakpan langs die hij tijdens het opruimen van zijn tuin terug vond. Stichting Mooi Matilo vertelt dan natuurlijk graag meer over deze vondst. Op deze manier zullen buurtbewoners meer binding krijgen met de bijzondere geschiedenis van hun buurt.

Meer weten

Deze zomerserie is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van de Provincie
Zuid-Holland

S4A5 Ipse de Bruggen en Hortus Populus

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In deze zomerspecial van 'De Limes leeft!' reis ik langs de Limes in Zuid-Holland. Ik bezoek de locaties van de serie-expositie 'Goden, Gemmen en Geluk'. Dit keer bezoek ik twee maatschappelijk betrokken organisaties. Allereerst Ipse de Bruggen in Zwammerdam, een zorginstelling op de locatie van castellum Nigrum Pullum en de beroemde Zwammerdamschepen. Hier spreek ik met Leen van Zwieten. Vervolgens bezoek ik de Hortus Populus in Bodegraven, een Romeinse pluk- en oogsttuin waar een Romeinse barak is gebouwd door architect Gert Jacob de Graaf samen met andere vrijwilligers.

Ipse de bruggen

Vijf jaar geleden bezocht ik voor het eerst de vindplek van de beroemde Zwammerdamschepen en castellum Nigrum Pullum. Ik werd toen rondgeleid door de enthousiaste vrijwilliger John de Vries die ik deze zomerserie nog zal spreken in Bodegraven. Ik bekeek toen het terrein waar het castellum onder de grond ligt en hoorde meer over de permanente Limestentoonstelling in Grandcafé De Haven. Lees de blog hier.

Dit keer kom ik vanwege de gemmententoonstelling, maar ook om meer te weten te komen over de zorginstelling Ipse de Bruggen en wat zij doen met deze bijzondere Romeinse locatie waarop ze wonen. Ik heb afgesproken met Leen van Zwieten, zelfbenoemd programmamaker voor de Limes. Ik val meteen met mijn neus in de boter, want er is nog een kleine opgraving bezig op het terrein. We spreken kort met archeoloog Wouter Groenendijk over de gevonden grachten en mogen een paar leuke vondsten bekijken.

Overal waar we komen wordt Leen enthousiast begroet en maken we een praatje. Er worden over en weer grappen gemaakt en er wordt een beetje geplaagd. De liefde en zorg voor de bewoners spat ervan af bij Leen. Ook als hij vertelt over Ipse de Bruggen en hoe hij projecten rondom de Romeinse Limes organiseert in samenwerking met de clienten, begint hij vanzelf te stralen. Het is een prachtig voorbeeld hoe de Romeinse tijd opnieuw betekenis kan krijgen in de huidige tijd. Na de zomerspecial komt er nog een uitgebreide podcast over Ipse de Bruggen met Leen van Zwieten. Houd de socials in de gaten.

Meer weten

hortus populus

Na een lekkere en heel betaalbare lunch bij Grandcafé De Haven waar de Limestentoonstelling over Nigrum Pullum en de Gemmententoonstelling is te zien, ga ik op weg naar Bodegraven. Gelegen aan een nieuwbouwwijk die nog vol in ontwikkeling is, ontmoet ik architect Gert Jacob de Graaf. Op de Hortus Populus, een Romeinse pluk- en oogsttuin heeft hij de afgelopen jaren samen met andere vrijwilligers een Romeinse Soldatenbarak, de Cohortus, gebouwd. Er is een contubernium voor acht soldaten nagebouwd die bestaat uit een slaapvertrek of papilio met daaraan vast de arma of wapenkamer. Zeker als re-enactors aanwezig zijn, kunnen bezoekers daar beleven hoe het voor de hulptroepen was om te leven in het fort. Het overige deel ter grootte van nog drie contubernia is ingericht als workshopruimte en plek voor de vrijwilligers van de Hortus.


De archeologiedagen zijn net achter de rug en er zijn een aantal leuke workshops geweest, zoals een Romeinse kookworkshop.

Gert Jacob en de vrijwilligers van de Hortus vinden de betrokkenheid bij de buurt heel belangrijk. Tijdens de archeologiedagen zijn daarom Romeinse soldaten door de nieuwbouwwijk getrokken om bewoners naar de Hortus Populus te lokken voor leuke activiteiten. De Hortus Populus heeft als doel om ervoor te zorgen dat de buurtbewoners lokaal hun groenten kopen, in plaats van bij de supermarkt waar het vaak een hele reis heeft afgelegd. Mensen kunnen een abonnement nemen en wekelijks hun portie groente en fruit halen, of een bos bloemen snijden.

De Hortus Populus is geen museum. Daarom is het niet mogelijk om een echte gem tentoon te stellen. De tentoonstelling bestaat dan ook uit twee borden met foto’s en uitleg. Gert Jacob heeft zelf het tweede bord erbij gemaakt. In de barak zijn wel een aantal echte Romeinse vondsten te zien die zijn gevonden in Bodegraven. En in tegenstelling tot in een museum, mag je deze wel gewoon vasthouden en bekijken. Dichter bij de Romeinen kun je niet komen! Na de zomerspecial komt er nog een uitgebreide podcast over de Hortus Populus met Gert Jacob de Graaf. Houd de socials in de gaten.

Meer weten:

Deze zomerserie is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van de Provincie
Zuid-Holland.

S3 AFL12: Operatie Zwammerdamschepen deel 2

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Voor de laatste podcast binnen de gemeente Alphen aan den Rijn ben ik te gast in de restauratiewerf Zwammerdamschepen in Museumpark Archeon. Hier worden de Romeinse schepen, die ruim 50 jaar geleden zijn opgegraven in Zwammerdam, gerestaureerd tot complete platbodems en boomstamboten. Ik spreek met scheepsarcheoloog en houtspecialist Yardeni Vorst en limesarcheoloog Tom Hazenberg over dit bijzondere project.

Dit is deel 2 van de aflevering over Operatie Zwammerdamschepen. Yardeni Vorst vertelt wat er zo bijzonder is aan het type ‘Zwammerdamschepen’. Daarnaast schetst ze een beeld van de werkzaamheden op de restauratiewerf, waar tijdens het schoonmaken van het hout nog steeds nieuwe details worden ontdekt die onder de conserveringslaag verstopt zaten. En hoewel de archeologen vijftig jaar geleden alles goed hebben geadministreerd, is het soms best een gepuzzel om elk stuk hout op de juiste plek te krijgen. Tenslotte vertelt Yardeni meer over haar promotieonderzoek en nodigt Tom Hazenberg de luisteraars van ‘De Limes leeft!’ uit om een bezoekje te brengen aan de restauratiewerf op Museumpark Archeon. Zie de link voor meer informatie.

Meer weten?

Deze aflevering is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van het Erfgoedfonds van de gemeente Alphen aan den Rijn.

S3 AFL11: Operatie Zwammerdamschepen deel 1

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Voor de laatste podcast binnen de gemeente Alphen aan den Rijn ben ik te gast in de restauratiewerf van Operatie Zwammerdamschepen in Museumpark Archeon. Hier worden de Romeinse schepen, die ruim 50 jaar geleden zijn opgegraven in Zwammerdam, gerestaureerd tot complete platbodems en boomstamboten. Ik spreek met scheepsarcheoloog en houtspecialist Yardeni Vorst en limesarcheoloog Tom Hazenberg over dit bijzondere project.

In 2019 was ik voor het eerst te gast bij Operatie Zwammerdamschepen. Ik sprak met Tom Hazenberg over de restauratie van de Zwammerdam 2 die op dat moment gaande was in restauratiewerf 1. Ondertussen zijn we 4,5 jaar verder. In de afgelopen jaren is er gewerkt aan de boomstamboten en is het hout van de Zwammerdam 6 schoongemaakt. Het hout van deze platbodem ligt in restauratiewerf 3 waar ook het interview plaatsvindt. Ondertussen wordt het hout van de Zwammerdam 4 gereinigd in restauratiewerf 2. Dit is de grootste van de drie platbodems en zal in het nog te bouwen Nationaal Romeins Scheepvaartmuseum live worden gerestaureerd.

Dit is deel 1 van de aflevering over Operatie Zwammerdamschepen. Yardeni Vorst stelt zichzelf voor. We keren terug naar de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen de schepen werden gevonden in Zwammerdam. Yardeni vertelt hoe de schepen indertijd zijn geconserveerd en welke kansen dit biedt om de schepen nu niet alleen te restaureren, maar ook te reconstrueren tot volledige Romeinse schepen. Tom Hazenberg vertelt wat er de afgelopen jaren al is gedaan en wat de planning voor de komende jaren is. Het Nationaal Romeins Scheepvaart Museum zal worden gebouwd als onderdeel van Museumpark Archeon. De Zwammerdam 4, de grootste van de platbodems, zal live in het museum worden gerestaureerd.

Deze aflevering is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van het Erfgoedfonds van de gemeente Alphen aan den Rijn.

S3 AFL10: Romeinse vondsten in Hazerswoude

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Na de aflevering over de Romeinse forten in de gemeente Alphen aan den Rijn, is er in deze aflevering aandacht voor recente vondsten binnen de gemeente. In Hazerswoude wordt het woningbouwproject Westvaartpark gerealiseerd. Vooronderzoek leverde weinig op, maar ondertussen maken bijzondere Romeinse vondsten duidelijk dat op deze locatie langs de limesweg iets meer aan de hand was. Maar wat? Ik spreek met archeoloog Wilfried Hessing van Vestigia, die het archeologische onderzoek van de afgelopen jaren heeft begeleid.

Waar ligt de opgravingslocatie?
De locatie in Hazerswoude-Rijndijk bevindt zich hemelsbreed precies op de helft tussen castellum Albaniana in Alphen aan den Rijn en castellum Matilo in Leiden. En juist op deze locatie is de eerste mijlpaal gevonden die langs de limesweg in Nederland stond. Een bijzondere vondst die ook landelijk in het nieuws kwam. En dat is niet het enige. De vele Romeinse en tevens militaire vondsten maken duidelijk dat de Romeinen hier niet alleen aan de weg werkten, maar ook verbleven. Heeft hier een wachtpost gestaan, een herberg of een wegtempeltje? Bewijs voor een bouwwerk zijn tot dusver nog niet aangetroffen. En de vraag is of dat nog gaat gebeuren. Luister naar de podcast om alles over het onderzoek te horen.

Landschappelijke ligging van het nieuwbouwplan Westvaartpark ten westen van Hazerswoude-Rijndijk. De Romeinse limesweg en opgravingslocaties. (beeld: Vestigia)

Wat is de limesweg?
In de Romeinse tijd was de rivier de Rijn de noordgrens van het Romeinse Rijk. Om de forten en wachttorens die langs deze grens werden gebouwd te verbinden werd de limesweg aangelegd. In Hazerswoude is deze limesweg aangetroffen. Het was een soort rijksweg die was bedoeld om troepenverplaatsingen langs de grens snel en effectief te laten verlopen. Dankzij deze weg was het mogelijk om minder troepen in de forten te stationeren, omdat ze zich toch snel konden verplaatsen als het nodig was. Verschillende keizers zoals Trajanus en Hadrianus waren bezig met invallen in het Donaugebied in het midden van de tweede eeuw. In ons gebied was het op dat moment rustiger en door te zorgen voor een goede infrastructuur kon de grens met minder troepen worden verdedigd.

Dwarsdoorsnede limesweg in Hazerswoude. Links het restant van een eiken paal die deel uitmaakte van de dubbele rij om het weglichaam vast te zetten. (foto: Vestigia)

Hadrianus heeft heel erg geïnvesteerd in de verbetering en het onderhoud van de limesweg. In een paar jaar tijd is er enorm aan deze weg getimmerd. Het gaat om honderdduizenden houten palen. Er is een soort dijk opgeworpen waarover de weg is aangelegd. De laatste decennia zijn met name ten westen van Utrecht steeds meer stukjes weg teruggevonden in allerlei opgravingen en nu dus ook in Hazerswoude. Aan de noordkant van het plangebied vlak achter de huidige Rijndijk is de Hadrianusweg aangetroffen met de bekende houten palen waarmee een dijkje werd vastgezet. Die houten palen dateren allemaal uit de winter van 124/125. Dat komt overeen met vergelijkbare vondsten in Leidsche Rijn Utrecht en in Valkenburg bij Katwijk. Hoe meer je opgraaft en vindt langs de limesweg, des te duidelijker het wordt dat dit een groot project moet zijn geweest.

Het bijzondere van de opgravingslocatie in Hazerswoude is dat de Romeinen te maken hebben met een zijriviertje waar ze overheen moeten. Bovendien hebben ze daar veel overlast gehad van overstromingen en dat is duidelijk te zien aan alle houten vondsten. Elke keer moest de weg weer opgebouwd en afgebroken worden. Dat verklaart waarom er in allerlei geulen en geultjes houten beschoeiingen, damwandjes en brugconstructies zijn aangelegd. Daar worden nu steeds stukjes van opgegraven.

Leren schoen met uniek sierlijk spijkerpatroon eerste helft 3e eeuw (foto: Vestigia)

Bijzondere vondsten
In totaal zijn er tussen de 40.000 en 50.000 Romeinse vondsten gedaan in Hazerswoude. In de podcast vertelt Wilfried over twee bijzondere vondsten: een Romeinse mijlpaal en een houten plankje oftewel een tabula ansata. Maar er is nog veel meer gevonden, waaronder veel militaire vondsten. Denk hierbij aan stukjes metalen uitrustingsstukken, grote sierschijven of eremedailles. Maar ook een aantal leren schoenen, waarvan 1 met een heel bijzonder spijkerpatroon (zie foto).

Kleine loden zegeltjes
Een andere bijzondere vondst zijn kleine loden zegeltjes die gestempeld waren en waar tekst op staat. Ook deze zijn in Nederland nauwelijks bekend. Eentje is in Velsen gevonden in een vrij vroege periode. Dit soort loden zegeltjes kennen we alleen uit het gebied van de muur van Hadrianus en in het oosten langs de Donau in Roemenië. We weten niet precies waarvoor ze dienden. De idee is dat ze kunnen worden vergeleken met de middeleeuwse lakenloodjes, die aan grote lappen stof werden gehangen om aan te geven dat de belasting betaald was of ze geen belasting hoefden te betalen. Deze zegels werden wellicht ook aan voorraden gehangen van bijvoorbeeld de militaire gouverneur die langs de Romeinse grens allerlei voorraden had voor noodgevallen. Als die spullen dan verplaatst werden was het duidelijk dat ze van de keizer waren en niet aangeslagen konden worden voor de belasting, In de Romeinse tijd werd namelijk al tol en belasting geheven Daar zouden de loden zegeltjes voor gebruikt kunnen zijn. De vraag is natuurlijk waarom ze juist in Hazerswoude zijn terechtgekomen? Misschien zijn er allerlei spullen naar deze plek vervoerd onder militaire leiding om bijvoorbeeld reparaties aan te brengen aan de Romeinse weg en de brug die er misschien gestaan heeft. Wellicht moesten ze daarvoor de noodvoorraden gebruiken. Het maakt allemaal duidelijk dat er hier iets meer aan de hand is geweest dan alleen een weg. De Romeinen waren hier overduidelijk aanwezig en hoge Romeinen lijken te hebben ingegrepen. Dat maakt dat deze locatie zoveel aandacht krijgt.

Meer weten?

Deze aflevering is tot stand gekomen dankzij een bijdrage van het Erfgoedfonds van de gemeente Alphen aan den Rijn.

s3 afl 5: Constructing the limes

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Sinds deze zomer is de Neder-Germaanse Limes Unesco Werelderfgoed. Deze grens is tevens het onderwerp van een grootschalig project ‘Constructing the limes’. Het onderzoek gaat niet alleen over hoe de grens in de oudheid werkte, maar ook hoe deze tot vandaag de dag zichtbaar wordt gemaakt als cultureel erfgoed en het ons denken over grenzen beïnvloedt. Saskia Stevens van de Universiteit Utrecht leidt dit project en vertelt in deze aflevering over de verschillende onderzoeken en op welke manier het grote publiek bij het project wordt betrokken. Het doel is namelijk om wetenschappelijk onderzoek toegankelijk te maken voor een breed publiek.


s3 afl 1: Forum Hadriani

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Sinds deze zomer is de Neder-Germaanse Limes Unesco Werelderfgoed. Één van de erkende locaties is Forum Hadriani, een Romeins stadje in Zuid-Holland. Auteur Tom Buijtendorp is elf jaar geleden, na jarenlang onderzoek, gepromoveerd op dit onderwerp en staat op het punt een publieksboek over Forum Hadriani te schrijven. Hij vertelt dan ook graag over deze bijzondere plek.


Status Unesco Werelderfgoed
Volgens Tom moet er nog veel gebeuren op het gebied van erkenning. Lokaal leeft het helaas nog niet erg. Men beseft niet hoe bijzonder het is dat er een Romeins stadje onder de grond ligt in Voorburg. De status van Unesco Werelderfgoed zorgt in ieder geval voor een stukje bescherming van belangrijk gebied en hopelijk voor een beter besef van het belang van dit gebied. Toch bestaat nog steeds het risico dat er meer gebouwd wordt, omdat men weinig in de grond verwacht. De verleiding is ook groot, aangezien Voorburg aan de rand van Den Haag ligt en er een groot tekort aan woningen is.

In de jaren tachtig had de gemeente bouwplannen. Leden van de AWN hebben toen in de winter in volkstuintjes een aantal proefsleufjes getrokken om het archeologische belang van het gebied aan te tonen. Er kwamen toen waterputten en resten van stenen gebouwen te voorschijn. Dankzij deze actie heeft men toen besloten om toch niet te bouwen. De geschiedenis herhaalt zich helaas. Een aantal jaar geleden was men wederom bijzonder verrast dat er een haven werd opgegraven op een plek waar woningen zouden komen. Aan de andere kant heeft deze vondst ook wel de ogen geopend. Er valt volgens Tom nog veel meer te verwachten in de omgeving van Forum Hadriani. Er moeten grafvelden liggen, misschien ligt er nog een amfitheater en er zijn aanwijzingen dat de stad in een latere fase nog is uitgebreid.

Publieksboek
Om ervoor te zorgen dat Forum Hadriani gaat leven bij de mensen, is Tom Buijtendorp begonnen aan een publieksboek. Hij kan hier nog niet veel over zeggen, maar hij gaat voor een bijzondere vorm. Volgend jaar oktober tijdens de Maand van de Geschiedenis zal het boek verschijnen.

Archeon
Tom heeft ruim dertig jaar onderzoek gedaan naar Forum Hadriani. In de jaren tachtig wist hij ongeveer hoe de stad er moest hebben uitgezien. Er was een hoofdstraat waarlangs huizen met zuilengalerijen stonden. Op dat moment kwam Archeon op en heeft hij met de ontwikkelaars overlegd om een stuk van Forum Hadriani na te bouwen. Ze hebben toen het rechthoekige stratenstelsel overgenomen en een Romeins huis (domus). Zo'n Romeins huis heeft aan de straatzijde een winkel en werkplaats en aan de achterzijde het woongedeelte. Het mooie van een reconstructie is dat je er in kunt rondlopen en een idee krijgt van de proporties.

Domus in het Archeon met aan de straatzijde een winkel en werkplaats.

Domus in het Archeon met aan de straatzijde een winkel en werkplaats.

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de provincie Zuid-Holland.

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de provincie Zuid-Holland.

s2 afl 11: Een Romeins aquaduct en steenbakkerij

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

De Neder-Germaanse Limes is genomineerd als Unesco Werelderfgoed. In deze aflevering komen twee genomineerde plekken aan bod die in de omgeving van Berg en Dal zijn te vinden. Zo is er het aquaduct, aangelegd door het Tiende legioen dat in Nijmegen was gelegerd. De inspanningen van het legioen zijn nog steeds zichtbaar in het landschap. Afgelopen mei is nog een stuk van het aquaduct teruggevonden. De ander plek ligt op de Holdeurn, waar een enorme steenbakkerij lag. Hier werd door het leger de dakpannen, tegels, buizen en potten gebakken voor de castella langs de Neder-Germaanse Limes. Ik spreek met Stephan Weiss-König, conservator Provinciaal Depot voor Bodemvondsten bij Museum het Valkhof. Zijn allereerste opgraving in Nederland was op de Holdeurn. In zijn huidige functie beheert hij de vondsten van deze en andere opgravingen die in de provincie worden gedaan.

Landschapsarcheologie

Archeologen doen onderzoek naar boompollen en graspollen die zich in de grond bevinden. Met behulp van de pollen is het mogelijk het landschap te reconstrueren. Zo kunnen ze zien of er bossen waren en op welke moment het gebied ontbost is geweest. Voor de Romeinse tijd hebben ze kunnen achterhalen dat het gebied al redelijk ontbost was en dat het na het vertrek van de Romeinen in de Middeleeuwen weer een bosrijker gebied is geworden. Nu is het ook een bebost gebied. Archeologen weten niet of het gebied in de Romeinse tijd nog verder is ontbost voor het branden van de ovens, of dat er al te weinig hout was en dat ze het hout van elders moesten aanvoeren.

Misbaksels in Museum Het Valkhof

Misbaksels in Museum Het Valkhof

Wat wel is teruggevonden, ook bij de opgraving waar Stephan aan heeft bijgedragen, zijn enorme kuilen die door de Romeinen waren uitgegraven voor de winning van klei en leem. Deze kuilen hebben ze vervolgens opgevuld met enorm veel houtskool en as, de afvalproducten die overblijven in de ovens. Wat je daarnaast vindt zijn de zogenaamde misbaksels. In een oven heb je namelijk delen waar het heter is en waar het minder heet is en dat heeft gevolgen voor het bakken van de bakstenen. Waar het te heet is, smelt het bijna en vervormt het. Waar de temperatuur te laag is worden de bakstenen niet voldoende gebakken. Ze zijn te zacht en dus ook niet te gebruiken. Dat belandt allemaal in de stortplaats en dat is teruggevonden bij de opgraving.

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de Nederlandse Limes Samenwerking.

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de Nederlandse Limes Samenwerking.

s2 afl 9: Miles away from home

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

In het tweede deel van het interview met Marenne Zandstra gaan we dieper in op haar proefschrift Miles away from home. Om erachter te komen waar de soldaten in de 1e eeuw n.Chr. vandaan kwamen, heeft Marenne onderzoek gedaan naar drie archeologische bronnen: graffiti (ingekraste namen), militaria (uitrustingen en paardentuig) en fibulae (kledingspelden). De schriftelijke bronnen zoals inscripties en historische geschriften zijn namelijk beperkt. Haar onderzoek brengt interessante nieuwe inzichten aan het licht. In de podcast vertelt ze hierover. Tenslotte krijgen we nog iets meer te horen over de toekomstplannen van Museum Het Valkhof.

wit-op-rood-liggend.png

Met dank aan:

s2 afl 8: Romeins Nijmegen: legerplaats en stad

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

De Neder-Germaanse Limes is genomineerd als Unesco Werelderfgoed. De stad Nijmegen kent een rijke Romeinse geschiedenis en heeft dan ook meerdere plekken op de nominatielijst staan. Ik spreek hierover met Marenne Zandstra, conservator archeologie in Museum Het Valkhof. Ze vertelt over het belang van Nijmegen als legerplaats en stad. In het museum laat ze me bijzondere objecten zien waar ze in de podcast meer over vertelt.

Nijmegen was een belangrijke legerplaats. Al in 19 v.Chr. werd hier een enorm legerkamp gebouwd. Op dat moment was het doel nog om Germania te veroveren. De legioenen trekken na een paar jaar weg, al blijft er wel een commandopost. Na de Bataafse opstand wordt er 30 jaar lang nogmaals een legioen in Nijmegen geplaatst. Militair gezien is Nijmegen dus een belangrijke plek, maar we kennen het ook als de hoofdstad van de Bataven. De Romeinen bouwden Oppidum Batavorum en later ook Ulpia Noviomagus.

Meer weten?

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de Nederlandse Limes Samenwerking.

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de Nederlandse Limes Samenwerking.

s2 afl 7: Romeinen langs de Rijn

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Vanaf 1 juni 2020 is in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden de tijdelijke tentoonstelling ‘Romeinen langs de Rijn’ te zien. Ik spreek met conservator Jasper de Bruin. Hij vertelt me dat de tentoonstelling enerzijds aan de bezoekers laat zien wat er over de Romeinen bekend is. De meest recente inzichten zijn hierin meegenomen. Anderzijds wil Jasper een ander beeld van de Romeinse limes tonen. Vaak ligt de focus toch op de forten en de soldaten. Deze tentoonstelling laat zien wie er verder in en rondom de forten woonden en hoe de omgeving eruitzag. Wil je weten welke nieuwe inzichten er zijn, wat de bijzondere objecten op de tentoonstelling zijn en welke nieuwe onderzoeksprojecten het RMO gaat opstarten? Luister dan de aflevering.

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de Nederlandse Limes Samenwerking.

Deze serie is tot stand gekomen dankzij de Nederlandse Limes Samenwerking.

S1 afl 12: De Limes in beeld brengen, deel 1

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Als afsluiting van een mooi eerste seizoen van De Limes leeft! bezoek ik een Limeslocatie bij uitstek, namelijk de restauratiewerf van de Zwammerdamschepen in het Archeon. Ik ga in gesprek met initiatiefnemer Tom Hazenberg, die vanaf het begin bij de Limes is betrokken. Hij vertelt over de verschillende Limesopgravingen waar hij aan heeft deelgenomen. Ook deelt hij zijn ervaringen op het gebied van Limesprojecten en publieksactiviteiten die door de jaren heen zijn opgezet en die soms succesvol en soms minder succesvol zijn gebleken. In deel 1 van het interview vertelt Tom over zijn interesse voor archeologie , Limesopgravingen en het opzetten van blijvende plekken waar de Limes beleefd kan worden.

S1 afl 11: De Limes in Leidsche Rijn

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Vorige aflevering hebben we uitgebreid gesproken over de reconstructie van het Romeinse Schip de Meern I, dat jarenlang in Woerden voer. Deze aflevering ben ik in Castellum Hoge Woerd, de locatie waar het echte schip is te bewonderen. Erik Graafstal, gemeentelijk archeoloog van Utrecht, vertelt me wat er zo bijzonder is aan dit Romeinse schip dat er een heel museum omheen is gebouwd. Hij vertelt over de totstandkoming van Castellum Hoge Woerd en over tientallen jaren opgraven in Leidsche Rijn. Op het moment van opname was er vlak naast het Castellum nog een opgraving bezig. Deze opgraving heeft een hoop nieuwe kennis opgeleverd over de rivier die naast het Castellum liep. Speciaal voor De Limes leeft! licht Erik een tipje van de sluier op over een bijzondere ontdekking!

S1 afl 6: Inscripties vertellen over het leven van Romeinse vrouwen

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Emily Hemelrijk is hoogleraar Oude Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Ze richt haar onderzoek op Romeinse vrouwen. Nadat ze de literaire bronnen had onderzocht, is ze overgestapt op inscripties. De uitkomsten van haar onderzoek zorgen voor een completer beeld van de Romeinse geschiedenis. Deze aflevering vertelt over Romeinse vrouwen als weldoenster, als kostwinner en reizend met het leger. In de forten langs de Limes woonden zeker niet alleen de soldaten.

In een artikel van het AD Groene Hart stond dat ik Emily Hemelrijk had geïnterviewd. Dit was niet het geval, maar het was voor mij een mooie aanleiding om haar alsnog te vragen. Emily’s onderzoek naar Romeinse vrouwen aan de hand van inscripties is namelijk ontzettend interessant. De uitkomsten van haar onderzoek zorgen voor een completer beeld van de Romeinse geschiedenis.

Emily vertelt me hoe ze indertijd is begonnen met onderzoek naar vrouwen aan de hand van literaire bronnen. Bronnen die bijna allemaal door mannen zijn geschreven. Dat schetst al een bepaald beeld. Daar komt bij dat ze door mannen uit de elite zijn geschreven en in veel gevallen gaan over vrouwen uit de elite. Dat wil zeggen als het überhaupt over vrouwen gaat. Inscripties bieden een veel ruimer sociaal scala, met name als het gaat om grafinscripties. Ze zijn neergezet voor iedereen die dat kon betalen. En dat kon vanaf de lagere middenklasse tot de allerhoogste klasse.

Een ander probleem met literaire bronnen is dat ze gaan over de stad Rome. In de tijd van de keizertijd, het begin van onze jaartelling, is het Romeinse Rijk een gigantisch rijk. Dat loopt van wat nu Engeland is tot wat nu Irak is. Al die steden zijn op een zeker moment Romeinse steden. De mensen die er wonen krijgen op een zeker moment Romeins burgerrecht. Daar wonen dan allemaal Romeinse vrouwen. Emily is benieuwd naar juist deze vrouwen in de provincies. Gold voor hen dezelfde vrij strikte moraal van een vrouw hoort slechts één keer getrouwd te zijn, hoort thuis te zitten, hoort te weven en te spinnen? En dan kun je volgens haar alleen naar inscripties gaan, dan heb je niets aan die literaire bronnen. Het onderzoek naar inscripties opent een enorme groep. De mensen buiten Rome en de mensen buiten de elite.

Redenen om een schenking te doen

Vrouwen lijken op mannen als het gaat om schenkingen. Rijke Romeinse dames wilden waarschijnlijk dat hun stad er mooi uitzag en schonken daarom een gebouw. Uiteraard leverde het hen zelf behoorlijk wat eer en prestige op. Dat gold voor mannen, die kregen dan een standbeeld op het forum, maar dat gold voor vrouwen net zo goed. Emily heeft ze met elkaar vergeleken. Zijn vrouwelijke weldoeners anders dan mannelijke weldoeners en hoeveel vrouwen zijn het ten opzichte van mannen? Dit onderzoek was behoorlijk lastig, omdat mannelijke weldoeners nooit geteld zijn. Bij sommige gebieden heeft ze daarom een steekproef genomen. Ze kwam op 10 tot 20% vrouwen ten opzichte van mannen die grote schenkingen deden. Dat is een minderheid. De schenkingen zelf zijn daarentegen hetzelfde, of het nu een man of een vrouw is. Er zijn schenkingen van een miljoen sestertiën of meer gedaan door vrouwen. Bijvoorbeeld fondsen die opgericht worden voor de opvoeding van kinderen. Tempels en (amfi)theaters die gebouwd worden of aquaducten en wegen die worden aangelegd. Een klein verschil is dat vrouwen iets vaker een tempel hebben neergezet. Deze uitkomst vond Emily opmerkelijk. In de literatuur staat dat vrouwen kleinere schenkingen gaven, dat is dus absoluut niet waar. Het zijn wel minder vrouwen, dat is het verschil.

Zijn er inscripties gevonden in het Limesgebied?

Een andere uitkomst was dat inscripties van of voor vrouwen vooral rond de Middellandse zee te vinden zijn en in Italië zelf. Hoe noordelijker, des te minder inscripties er worden teruggevonden. Daarvoor zijn meerdere redenen te bedenken. Er was bijvoorbeeld minder steen aanwezig. Er waren ook minder steden en ze waren minder rijk. Los daarvan richten minder vrouwen iets groots op voor hun stad in noordelijke provincies in vergelijking tot mannen. Er zijn nog wel enkele mannelijke weldoeners, maar veel minder vrouwen in vergelijking tot het Mediterrane gebied. De weinige vrouwen in de noordelijke regionen die een schenking hebben gedaan, hebben tempels opgericht.

Het Limesgebied is een militaire zone. We denken altijd meteen aan legerkampen vol mannen. Uit grafinscripties blijkt echter dat vrouwelijke familieleden meetrokken met het leger. Luister de podcastaflevering om meer te weten te komen over deze reizende vrouwen. En kom alles te weten over de beroepen dei Romeinse vrouwen uitvoerden.

S1 afl 5: Marcus & Marbod, een stripverhaal langs de Limes

Muziek podcast: Jessica Polak en Renadi Santoso

Gilius is de maker van Marcus & Marbod, een strip over de Romeinse tijd in Nederland. In deze strip komen zijn twee grootste jeugdpassies samen: strips en historie. In dit interview vertelt Gilius meer over het ontstaan van Marcus & Marbod, het maken van korte grapjes (gags) en zijn eerste lange verhaal De komst van de keizer.

In 2011 leerde ik Gilius kennen. Hij was mijn collega in het Archeon. Ik was onder de indruk van zijn kennis over de Romeinse tijd en toen al verschenen er regelmatig stripjes van zijn hand. Zijn gag van Marcus & Marbod geïnspireerd op het Archeonpubliek is heel herkenbaar. Als Archeotolk probeer je zo authentiek mogelijk te zijn. Dat betekent geen bril, geen horloge en al helemaal geen smartphone. Maar een park heeft te maken met allerlei veiligheidseisen waar je niet aan ontkomt. Regelmatig heb je dan ook een wijsneus voor je die de brandblussers aanwijst. Inderdaad, die waren er nog niet in de Romeinse tijd.

Gilius had zo zijn eigen ervaringen met jonge wijsneuzen. Maar daar had hij een antwoord op. In de Romeinse tijd waren er ook geen gidsen om mensen rond te leiden en er waren geen kinderen met spijkerbroeken aan die de hele tijd vragen stelden. Deze herinnering inspireerde hem tot een strip waarin Marcus & Marbod worden overrompeld door allerlei volwassenen en kinderen die zich gaan gedragen zoals het Archeonpubliek. Maar door de Romeinse setting, wordt het toch een heel ander verhaal.

Gilius’ versie van een Archeonsituatie in de tijd van Marcus en Marbod

Gilius’ versie van een Archeonsituatie in de tijd van Marcus en Marbod

Een strip met vele lagen

Dankzij het interview bekijk ik Marcus & Marbod nu met andere ogen. Als archeoloog was het me al opgevallen hoe gedetailleerd de strips zijn. Gilius wil duidelijk waar mogelijk de Romeinse tijd zo authentiek mogelijk weergeven. Dat zie je terug in de kleding en de hele setting, maar ook in de tekst. Af en toe gebruikt hij vaktermen die worden uitgelegd met behulp van een sterretje. Terwijl je een spannend verhaal leest, leer je onbewust nieuwe dingen over de Romeinen.

idee lampje detail.jpg

Dit is slechts de eerste laag. Grapjes en details zijn op allerlei niveaus terug te vinden. Zo hebben de Romeinen soms bijzondere namen gekregen. Gilius geeft de tip om ze eens door Google Translate te halen. De Romeinen denken en vloeken bovendien op geheel eigen wijze. Daarbij wordt het heden en verleden vaak op een leuke manier met elkaar verweven. Als iemand een goed idee heeft, gaat er een lampje branden. In de Romeinse tijd is dat uiteraard geen gloeilamp, maar een olielampje. Het is voor ons heel herkenbaar, maar dankzij de Romeinse uitvoering sta je er toch even bij stil hoe anders het 2000 jaar geleden was.

IMG-20190528-WA0000.jpg

Vervloekingstablet

Een bijzonder detail waar Gilius me op wijst, is wanneer Marcus & Marbod worden vervloekt. De tekstballon krijgt op dat moment de vorm van een Romeins vervloekingstablet. Deze is teruggevonden in Bodegraven en bevindt zich nu in Museum Het Valkhof in Nijmegen. De Romeinen gebruikten loden plaatjes om hun vervloekingen of verwensingen op te schrijven. Vervolgens werd het plaatje opgerold en ergens verborgen, zodat alleen de goden het konden lezen. Op het vervloekingstablet in Bodegraven staan de namen van 21 soldaten geschreven. De vraag is natuurlijk wie dit heeft geschreven en met welke reden. Daar kan alleen naar worden gegist. Het is een slim detail van Gilius om een subtiele verwijzing te maken naar een echte vondst.

Meer weten?

  • Marcus & Marbod hebben hun eigen Facebookpagina: @MarcusMarbod

  • Gilius is tevens actief op de website Romeinen.info. Hij schrijft artikelen en brengt het Romeinse verleden tot leven met zijn gedetailleerde tekeningen. Deze website heeft een apart jeugdgedeelte.

  • Op bovenstaande website staat een artikel over het vervloekingstablet dat is gevonden in Bodegraven.